Güncellenme Tarihi: 27 Ekim 2024

Haysiyetsiz hayat sürme, Türk Medeni Kanunu’nun 163. maddesinde özel boşanma sebebi olarak düzenlenmiştir. Bu sebebe dayanarak boşanma talebinde bulunan tarafın, diğer eşin haysiyetsiz bir yaşam tarzı sürdüğünü ve bu nedenle birlikte yaşamanın artık kendisinden beklenemeyeceğini ispat etmesi gerekmektedir. Diğer özel boşanma sebeplerinden farklı olarak bu durumda herhangi bir hak düşürücü süre veya zamanaşımı söz konusu değildir.

• Alkol bağımlılığı, uyuşturucu bağımlılığı, eşcinsellik, kumarbazlık gibi sosyal olarak olumsuz karşılanan davranışlar
• Genel ev işletmeciliği veya muhabbet tellallığı gibi işlerde çalışmak

Bu tür davranışların boşanma sebebi sayılabilmesi için eylemlerin süreklilik arz etmesi ve toplum tarafından olumsuz karşılanması gerekmektedir. Tek bir olay veya kısa süreli bir davranış bu sebebe dayanılarak boşanma talebi için yeterli görülmez.

Davacı taraf, haysiyetsiz hayat süren eşle birlikte yaşamanın kendisi için çekilmez hale geldiğini de kanıtlamalıdır. Bu durumda yalnızca haysiyetsiz davranışların varlığı değil, aynı zamanda birlikte yaşamanın artık beklenemeyecek hale geldiği gösterilmelidir.

Eğer her iki eş de haysiyetsiz hayat sürüyorsa, bu durumda her iki taraf da birbirine karşı bu maddeye dayanarak boşanma talebinde bulunamaz. Benzer şekilde, haysiyetsiz hayat süren eşe çocukların velayeti verilmez, çünkü çocuğun güvenliği önceliklidir.

Evlilik öncesi haysiyetsiz davranışlar, evlendikten sonra boşanma sebebi olarak ileri sürülemez. Ancak, diğer genel boşanma sebepleri için dava açılabilir.